Pipelines, Kanadalı sanatçılar Julia Jamrozik ve Coryn Kempster'ın Amerika Bienali tarafından sunulan ve sanat yönetmenliğini Black Cube Nomadic Art Museum’un üstlendiği geçici bir açık hava, kamusal sanat enstalasyonu. Denver'daki Plaza of the Americas için özel olarak sipariş edilen Pipelines, 100'den fazla PVC su ve kanalizasyon borusunu yeniden kullanan eğlenceli ve interaktif bir sanat eseri.
Julia Jamrozik ve Coryn Kempster imzalı Pipelines, hem sosyal bir altyapı hem de temel su dolaşım sistemleri üzerine bir yorum niteliği taşıyor. Denver'daki Plaza of the Americas'ta yer alan enstalasyon, ziyaretçilerin etkileşime girebileceği grafik bir kafes sağlayarak sosyal etkileşimleri davet ediyor. Pipelines, hayati önem taşıyan ancak çoğu zaman göz ardı edilen bir sistemi görünür kılarak, özellikle çevresel kriz ve kaynak kıtlığı karşısında, kaynakların hafife alınmasına yönelik hakim tutuma meydan okuyor. Döngüsellik temasını daha da vurgulamak ve çevresel etkiyi en aza indirmek için kurulumda kullanılan borular, kurulumun sonunda yeni borulara dönüştürülmek üzere üretici JM Eagle'a iade edildi.
"Piplines hem sosyal bir altyapı hem de temel su altyapısı üzerine bir yorum. Eserdeki mavi, yeşil ve pembe renkler, PVC boru endüstrisi tarafından sırasıyla tatlı su, kanalizasyon ve gri suyu tanımlamak için kullanılan renklerden türetilmiştir. Bu renkleri kaynak yönetiminin döngüsel doğasını ifade etmek için kullanıyoruz; tedarik, atık ve geri dönüşüm.”
Julia Jamrozik ve Coryn Kempster, 2003 yılından bu yana birlikte çalışan Toronto merkezli sanatçılar, tasarımcılar ve eğitimcilerdir. Gündelik durumları eleştirel, ilgi çekici ve eğlenceli yollarla kesintiye uğratan mekânlar ve nesneler yaratıyorlar. Çok disiplinli pratikleri, fiziksel alanda eğlenceli etkileşimleri teşvik ederek topluluk oluşturmayı amaçlayan "sosyal altyapılar" üzerine odaklanmaktadır. Akademik araştırmaları, yapılı çevrede oyunun rolüne ve tarihi korumanın bir biçimi olarak alternatif belgeleme yöntemlerine odaklanmaktadır. Engelleri yıkmak için oyun dilini bir araç olarak kullanan ikili, hem yetişkinleri hem de çocukları çalışmalarıyla ilgilenmeye teşvik ediyor. Geleneksel mekânsal kullanımı ve kişiler arası ilişkileri oyunsu karşılaşmalarla sorgulayarak kuşaklar arası, kültürel ve siyasi ayrımlar arasında köprü kurmayı amaçlıyorlar. Yaklaşımları merak uyandırıyor, katılıma davet ediyor ve anıları çağrıştırarak diyalog ve bağlantı için dinamik bir platform sunuyor.
