Çekya merkezli sanatçı Klára Hosnedlová'nın Kunsthalle Basel'deki sergisi GROWTH, organik olan ile işlenmiş olan, antik olan ile post-modern olan arasındaki geçiş alanlarının derin bir araştırması olarak ortaya çıkıyor. Hosnedlová, ay benzeri oluşumlar ile titizlikle detaylandırılmış nakışların canlı bir şekilde yan yana getirilmesiyle, hem yabancı hem de yakından tanıdık bir anlatı oluşturarak büyüme, çürüme ve varoluşun döngüsel doğasına dair algılarımıza meydan okuyor.
Sanatçının malzeme seçimi -kum, dökme cam ve iğne işi- sadece sanatı için bir araç olarak değil, aynı zamanda zamanın ve hafızanın katmanlaşması için bir metafor olarak hizmet ediyor; her parça geçmişin geleceğe uzanan tortul bir birikintisi. Heykeller, hiperrealist figüratif temsilleriyle, fosillerin statik doğası ile kapsülledikleri dinamik anlatılar arasındaki gerilimi somutlaştırarak izleyicide derin ve tekinsiz bir düzeyde yankılanıyor.
Hosnedlová'nın eski Doğu Bloku'nun kamusal alanlarını anımsatan çimento karoları kullanması, çalışmalarını belirli bir tarihsel ve coğrafi anlatının içine yerleştiriyor. Çürüme unsurları ve muhtemelen distopik bir olayın kalıntıları tarafından bozulan bu karolar, zamanın amansız yürüyüşü karşısında insan yapılarının kırılganlığına işaret ediyor. Nükleer bir felaketin, uzaylı istilasının ya da bir zamanlar düzenli olan bir toplumun çöküşünün kalıntıları arasında gidip gelen bu yerleştirmelerin belirsizliği, izleyiciyi uygarlığın geçiciliği üzerine düşünmeye davet ediyor.
Sanatçının bilim kurgu estetiğini geleneksel ipek pamuk nakışıyla bütünleştirmesi, yenilikçi ruhunun ve zanaatkârlığa duyduğu saygının bir kanıtı. Bu kaynaşma, el işçiliği ile endüstriyel olan arasındaki zıtlığı vurgulamakla kalmıyor, aynı zamanda geçmiş, bugün ve gelecek arasındaki çizgileri bulanıklaştıran bir anlatı aracı olarak da işlev görüyor. Hosnedlová'nın her bir nakış parçasını yaratırken kendine güvenmesi, vizyonunun özgünlüğüne ve bütünlüğüne olan bağlılığının altını çiziyor ve çağdaş sanat üretiminin giderek mekanikleşen ve kişisel olmayan doğasına meydan okuyor.
Serginin ilk odadaki yabancı manzaralardan son odadaki heybetli, tekstil tabanlı heykeller ormanına uzanan anlatı örgüsü, zaman ve mekân içinde bir yolculuğu kapsıyor. Hosnedlová'nın bu heykelleri Çek Cumhuriyeti'nin son keten fabrikasında üretmeyi seçmesi, büyüme ve çürüme üzerine yaptığı araştırmaya dokunaklı bir katman ekleyerek, endüstriyel gerileme ve küreselleşen üretim karşısında geleneksel zanaatkârlığın kaybı gibi daha geniş temaları yansıtıyor.
GROWTH sadece bir sergi değil; Hosnedlová'nın titizlikle hazırladığı, izleyicileri tarih, kültür ve teknolojinin sınırlarını aşmaya davet eden sürükleyici bir dünya. Bizi, hem yaratım hem de yıkım gücü olarak büyümenin ikili doğası üzerine düşünmeye ve gelecek nesillere bıraktığımız mirası değerlendirmeye davet ediyor. Hosnedlová, tarihi mirasları, zanaatı ve spekülatif gelecekleri vizyoner bir şekilde bir araya getirerek, sadece insanlığın ilerleme yörüngesini sorgulamakla kalmıyor, aynı zamanda belirsiz bir gelecek karşısında insan ruhunun direncini de kutluyor.
