Mixer Coulisse Sergisi'ndeki Restoration of Haydarpaşa çalışmasıyla öne çıkan ressam ve dijital sanatçı Ceren Su Çelik'le çalışmaları üzerine sohbet ettik.
Cerensu Çelik kimdir? Kısaca kendinden bahseder misin?
1993’de Ankara’da doğdum. 2011 senesinde Marmara Güzel Sanatlar Üniversitesi Resim bölümüne girdim. Şu anda Yeditepe Üniversitesi Plastik Sanatlar Yüksek Lisans bölümünde öğrenimimi sürdürüyorum.
Çalışmalarında sıkça kullandığın organik tabanlı makine formlarının ortaya çıkışını merak ediyoruz, nasıl bir hikayesi var?
Makineler ve organik formlar ile ilgili uzun zamandır araştırma yapıyorum. Bu konudaki üretim sürecim resimlerimlerimde kili kullanmamla başladı. Amorf formlar oluşturduğum kili gözlemleyerek resimledim. Bu resimlerde sık sık başka mekanik yapılarla bu organik formlar arasında analojiler oluşturdum. Kili kullanmamın başlıca sebebi ise hem organik hem de primitif bir araç olmasıyla beraber bir çok farklı nesnenin yapımında kullanılmasıydı. Böylece bir başka şeye dönüşebilme, sürekli değişebilme özelliği bağlamında teknolojinin evrimini de araştırmış oldum.
Kompozisyonlarında kullandığın renk paletleri de oldukça dikkat çekici. Tercih ettiğin renk paleti, anlatmak istediğin hikayeye nasıl bir katkı sağlıyor?
Daha önce, uzun süre boyunca yağlı boya ile çalışıyor olduğum için renkleri fazlaca tanıma ve üzerinde düşünme şansım oldu. Oluşturduğum sahnede izleyicide yaratmak istediğim ya da sahneyi hayal ettiğimde bende oluşan duyguya göre, sahnenin etkisini yoğunlaştırmaya yönelik bir renk paleti seçiyorum. Dijital çalışmalarımda renge en son karar veriyorum. Bu da bana aslında karar vermek için uzun bir süre sağlıyor.
İsmini ilk olarak Mamut Art Project 2021'de Devri Daim serisindeki resimlerinle duyduk. Coulisse sergisinde ise dijital alandaki bir çalışmanla yer alıyorsun. Resim gibi analog bir dünyadan dijital üretime geçiş sürecin nasıl oldu?
Resim yaparken de aslında dijital olanaklardan fazlaca yararlanıyordum. Fotoğraf ve foto manipülasyonlarla kurguladığım kompozisyonları sonuçta analog olarak resmetsem de dijital bir üretim süreci hep oldu çalışmalarımda. Aynı şekilde dijital çalışmalarımda da fiziksel olarak ürettiğim çizimlerimi ve resimlerimi çokça kullandım.
Aynı zamanda kripto sanat dünyasında üretim gerçekleştiren bir sanatçı olarak NFT teknolojisinin sanat dünyası için potansiyelini nasıl değerlendiriyorsun, seni heyecanlandıran veya endişelendiren yanları neler?
NFT’nin birçok sanatçıya eserlerini gösterebilme ve koleksiyonerlere ulaştırabilme olanağı yarattığını düşünüyorum. Bunun yanı sıra bir çok sanatçı da koleksiyonerlik yapıyor. Bu da hem koleksiyoner kavramını genişletiyor hem de sanatçılar arasındaki etkileşimi ve beraberlik bağını güçlendiriyor. Bunun yanı sıra NFT teknolojisinde eser el değiştiriyor olduğunda sanatçının bunun üzerinden pay alıyor olmasını sanatçıyı koruyan ve sanat dünyasında da değişmesi gerekenleri işaret eden bir adım olarak görüyorum.
İlham tazelemek için neler yaparsın? Bu alanda ya da farklı disiplinlerde çalışmalarını merakla takip ettiğin isimler kimler?
İlhamın nereden geleceğinin belli olmadığını ve tesadüfi olduğunu düşünüyorum. Günlük hayattan bir an, herhangi bir obje, rüyalar, okunan kitaplardan, izlenen bir filme her şey ilham kaynağı kategorisinde değerlendirilebilir. Bir çok sanatçıyı takip etmeye çalışıyorum. Şu an aklıma gelenler; Rafal Zajko, Laurent Allard, Tim Lewis, Kevin Bray
Gelecek için heyecanlı mısın? Planlarında neler var?
Gelecek için heyecanlı olmaya çalışıyorum. Hayalimdeki çalışmaları hayata geçirebilme ve yapabilme şansını yaratabildikce bu heyecanım artıyor. Planlarım arasında şu anda kendi kendimi eğittiğim CGI alanında akademik bir eğitim alabilmek ve biraz daha kendimi geliştirmek ve kısa bir animasyon film üretebilmek var. Bunun yanı sıra CGI ile resim, video, heykel ve yerleştirme sanatı gibi pek yok disiplin arasında bir çok paralellik kuruyorum. Bu multidisipliner anlayışla bir solo sergi gerçekleştirmek istiyorum.
